Dzisiaj krótko na temat ważnych momentów w życiu psów. Myślę, że wiedza ta przyda się każdemu opiekunowi oraz rozjaśni wiele wątpliwości.

  1. Etap noworodka – od narodzin do 2 tygodnia życia.

Na tym etapie szczeniaki uczą się pierwszych doświadczeń, głównie posługują się węchem, który bezbłędnie doprowadza ich do matki, która je karmi. Oczy przez cały ten okres pozostają zamknięte. Pieski otwierają je po upływie około 2 – 2,5 tygodnia od narodzin.

  1. Etap socjalizacji z psami – 3 – 7 tydzień.

Podczas tego etapu, bardzo ważne są kontakty z matką oraz rodzeństwem. Między szczeniakami zachodzi tzw. inhibicja gryzienia, czyli wzajemne podgryzanie służące temu, aby pokazać granicę bólu. Jest to bardzo ważne w kontekście przyszłych kontaktów z psami i człowiekiem. Matka odstawia psy od piersi, uczą się one, pierwszych negatywnych emocji np. frustracji. Maluchy wdrukowują sobie psie sygnały służące do komunikowania się z innymi. Warto dodać, że w dobrych hodowlach w tym okresie (zazwyczaj  w 7 tygodniu), robione są także testy charakteru np. test PAT.

 

  1. Etap socjalizacji z człowiekiem oraz z otoczeniem 8 – 12 tydzień.

Podczas tego okresu szczeniaki uczą się jak funkcjonować z ludźmi. Ważne jest, aby kontakty te były pozytywne oraz obejmowały różne typy ludzi np. dzieci, mężczyznę z brodą, kobietę w okularach, mężczyznę w płaszczu, aby pies nie bał się ich w przyszłości. Około 8 – 11 tygodnia szczenię poznaje uczucie strachu, dlatego w danym czasie powinno się dopilnować, aby się on czegoś nadmiernie nie wystraszył, ponieważ w przyszłości może to spowodować u niego lęk. Okres ten to nie tylko socjalizacja z ludźmi, ale też z całym otaczającym go światem. Dla jego dobra psychicznego powinniśmy przeprowadzić, socjalizację na dwunastu płaszczyznach tzw. Złotą Dwunastkę Margaret Hughes np. zaznajomienie psa z dwunastoma różnymi psami, dwunastoma różnymi powierzchniami, miejscami itp. (O tym napiszę kiedy indziej).

  1. Etap ustalania granic i miejsca w grupie – 12 – 16 tydzień życia.

To czas kiedy nasz szczeniak, tak na prawdę nas wystawia na próbę. Wykazuje różne zachowania w celu sprawdzenia, co mu wolno, a co nie. Tutaj, musimy jasno wyznaczyć mu granicę, ponieważ w przyszłości, możemy mieć duży problem nad zapanowaniem nad nim. To także czas na naukę podstawowych komend.

 

  1. Etap ucieczek (buntu) – 4 – 8 miesiąc.

Okres ten jest bardzo trudny dla psich opiekunów, ponieważ szczeniak, który np. wcześniej przychodził ładnie na zawołanie, nagle zaczyna uciekać. Podczas wykonywania innych komend, jest także bardziej rozproszony niż wcześniej. Opiekunowie powinni uważać, aby zachowania przez nich niepożądane nie uległy wzmocnieniu (staramy się nie dopuszczać to dużej ilości takich sytuacji).

  1. Czas dojrzewania – od 6 do 14 miesiąca.

W tym czasie w organizmach psów zachodzi wiele zmian hormonalnych, ich zachowanie może przez ten okres znacznie ulec zmianie. Suczki dostają pierwszej cieczki, w związku z tym mogą w tym czasie stać się bardzo rozdrażnione. Jeśli chodzi o samców, zaczynają się powoli interesować płcią przeciwną.

  1. Dojrzałość od 12 miesięcy do 4 lat.

Na początku chcę dodać, że okres ten tak rozległy, ponieważ mniejsze rasy dojrzewają wcześniej niż te większe. W tym czasie wszyscy domownicy powinni nadal przestrzegać ustalonych wcześniej zasad oraz wspierać swojego psa w trudnych dla niego momentach. Uważajmy na spotkania na smyczy z innymi psami, dobierajmy im odpowiednich psich znajomych i kochajmy je, a one na pewno odpłacą się tym samym.

Buddy

Dzisiejszy artykuł dedykuję Labradorom. Jak już wcześniej wspomniałam uwielbiam wszystkie psiaki, ale Labki szczególnie skradły moje serce 🙂

Rasa ta jest naprawdę niesamowita, dlatego postanowiłam napisać o niej kilka słów.

Labrador Retriever należy do VIII grupy FCI tj. Aportery, płochacze i psy dowodne.
Pochodzenie: Wielka Brytania
Wielkość: psy około: 56-57 cm, suki: 54-56 cm
Szata: dwuwarstwowa, krótka z podszerstkiem. Włos okrywowy i przylegający do skóry.
Waga: Niestety jest ona niesprecyzowana przez wzorzec FCI, określa ją natomiast AKC: psy 36 kg, suki 25 – 32 kg.
Maść: Żółta, czarna lub czekoladowa
Długość życia: 10 – 12 lat
Predyspozycje do dziedziczenia oraz nabywania chorób: Dysplazja biodrowa i łokciowa, alergie skórne i pokarmowe, choroby oczu, zapaść powysiłkowa.

Historia:

Początkowo na południu Nowej Fundlandii (Kanada) hodowano St. John’s Retriever’y, które potem dały początek dwóm nowym rasom: Nowofundlandom oraz Labradorom. Te drugie zostały przywiezione do Europy a konkretniej do Wielkiej Brytanii na początku XIX wieku, za pośrednictwem lorda Malmesbur’ego. W niedługim czasie rasa bardzo się mu spodobała, dlatego wraz z synem postanowił założyć jej hodowlę. Labradory miały bardzo grubą, wodoodporną sierść, która umożliwiały im pracę w niezwykle trudnych warunkach, co przyczyniło się do tego, iż stały się szybko bardzo popularną rasą w całej Europie. Od samego początku pies ten był świetnymi pomocnikiem rybaków – ciągnął sieci i wyławiał ryby, ratował tonące osoby a także doskonale sprawdzał się podczas polowań jako aporter.

Usposobienie:

Wzorzec rasy mówi, iż pies ten jest bardzo inteligentny, chętny do współpracy, posłuszny, żywiołowy, łagodny i przyjazny. Ma ogromną chęć do zabawy (przeciągania), wysoką potrzebę socjalizacji z człowiekiem oraz jako, że jest psem, który jest wykorzystywany w myślistwie ma wysoką odporność na wszelkie huki i strzały. Nie powinien wykazywać żadnych objawów agresji czy lękliwości. Labrador raczej nie sprawdzi się jako pies obronny, natomiast z chęcią i uśmiechem przywita się z każdym przechodniem na ulicy. Pies ten potrzebuje dużo ruchu, dlatego też, jeśli potrzeba ta nie zostanie zaspokojona będzie on sfrustrowany, co doprowadzi do tego, że może stać się nieznośny i nadmiernie pobudzony. Z Labem należy regularnie ćwiczyć, im później zaczniemy, tym trudniej będzie go wychować.
Labradory mają ogromny apetyt – zjedzą wszystko co im damy, dlatego też bardzo ważne jest, aby zapewnić im odpowiednią dietę oraz dużo ruchu. Jeśli o to nie zadbamy grozi im poważna wada stawów lub otyłość. Uwielbiają wodę, jest to nawet widoczne na spacerach, ponieważ kiedy tylko zobaczą kałużę – nigdy nie zawahają się w niej wymoczyć.

Labrador jako pies pracujący:

Tobi podczas warsztatów pracy wodnej „Dummy”

Tobi podczas warsztatów pracy wodnej „Dummy”

Bardzo często o tym zapominamy, ale Labradory to znakomite psy pracujące. W obrębie rasy wyróżniamy dwie linie: wystawową oraz pracującą. Te drugie są zazwyczaj smuklejsze i mają dłuższe łapy. Są hodowane tylko i wyłącznie pod kątem współpracy z człowiekiem, sprawności fizycznej oraz chęci do aportowania. Taki pies powinien być szybki oraz mieć tak zwany „miękki pysk” (zdolność do przyniesienia np. kaczki bez uszkodzenia). Jeśli chodzi o nasz kraj Labradory użytkowe spotkać możemy bardzo rzadko.

Labradory mają doskonały węch, dlatego też sprawdzają się świetnie jako psy tropiące.
Psy te idealnie potrafią wykryć gdzie znajduje się ładunek wybuchowy, narkotyki lub człowiek, który został przykryty przez lawinę.
Niesamowite jest to, że są zdolne także to wyczuwania u ludzi spadków lub wzrostów cukru oraz nowotworów (ludzie wtedy całkowicie inaczej pachną dla psa, następują m.in. zmiany hormonalne, które sprawiają, że wydzieliny skórne są wyczuwalne w inny sposób). Labek sprawdza się też doskonale jako pies przewodnik dla niewidomych a także terapeuta dla osób chorych na depresje i nerwice. Jest świetnym psem ratowniczym. Posiada ogon, który podczas pływania służy mu jako sterownik – dzięki niemu może swobodnie i bardzo szybko zmieniać obrany kierunek. Ponadto ma specjalne błonki między łapami (jak kaczki), które sprawiają, iż pływa on bardzo szybko.

Codziennie jestem zaskakiwana przez mojego Labradora Tobiego, przede wszystkim jego inteligencją. Niestety z moim drugim Labem widzę się bardzo rzadko, ponieważ mieszka on w moim domu rodzinnym. Bardzo nad tym ubolewam, ale kiedy tylko przyjeżdżam do rodziców, poświęcam mu jak najwięcej czasu.

Labki kochają swoje rodziny ponad wszystko! Dla mnie są wspaniałe i niesamowite 🙂

 

Bibliografia:

  1. http://www.zkwp.pl/index.php/ct-menu-item-42.
  2. Charytonik U, Labrador Retriever apetyt na pracę, czasopismo Dog & Sport, nr. 4/2018.
  3. Kramer E., Rasy psów, pochodzenie, wzorzec FCI, charakter, wyd. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2016.